Engkau Sangka Musuh Merosakkan

Engkau sangka musuh merosakkan engkau
Engkau selalu menyangka orang lain
Akan merosakkan engkau
Engkau selalu sahaja prejudis
Dengan musuh-musuh engkau
Akan membinasakan engkau
Rupa-rupanya musuh-musuh engkau
Sekali sekala sahaja merosakkan engkau
Orang lain, adakalanya engkau yang terselamat
Daripada kejahatannya
Tapi engkau samada sedari atau tidak
Setiap hari dirosakkan oleh perkara
Yang sangat rapat dengan diri engkau
Setiap hari engkau dirosakkan
Oleh ilmu dan kepandaian engkau
Setiap masa engkau dirosakkan
Oleh nama, glamour engkau
Sering sahaja engkau dirosakkan
Oleh harta dan kekayaan engkau
Jawatan dan kekuasaan engkau itulah
Yang selalu merosakkan engkau
Amanah yang diberikan kepada engkau
Itulah yang merosakkan engkau
Cara engkau berfikir itulah yang merosakkan engkau
Keyakinan engkau itulah
Yang merosakkan engkauIdeologi yang ada di kepala engkau
Itulah yang merosakkan engkau
Sedangkan kalau musuh engkau merosakkan engkau mudah kau sedar
Orang lain merosakkan engkau
Cepat engkau dapat mengesannya
Tapi kalau ilmu, harta, pangkat, kekuasaan,
Nama dan glamor yang merosakkan engkau
Payah hendak engkau insaf dan sedar
Engkau tidak terasa dirosakkan olehnya
Engkau rasa itu semuanya adalah kejayaan engkau tempa
Dan kejayaan yang engkau buat di dalam kehidupan engkau
Engkau rasa telah berjaya di dalam kehidupan engkau
Kerana itulah payah hendak engkau sedar
Engkau rasa itu adalah satu kejayaan dan bukan kerosakkan
Engkau tertipu di dalam kehidupan engkau."